(災い) zn. ramp v.; onheil o.; bezoeking v.; beproeving v. ¶ 禍に遭ふ door een ramp bezocht worden; geteisterd worden. ¶ 自ら禍を招く zich ongeluk op den hals halen. ¶ 禍なる哉此人よ wee hem! ¶ 禍轉じて福となる geluk komt uit het onheil voort.

t.w. (1) [行ふ] doen; verrichten. (2) [招來] te weeg brengen; veroorzaken. (3) [輸送] vervoeren; transporteeren. ¶ どう致しまして niet te danken. ¶ 失禮いたしました neem mij niet kwalijk. ¶ 力を致す een dienst bewijzen; zijn best doen voor. ¶ 命を致す zijn leven opofferen. ¶ 彼は自ら禍を致したのだ hij heeft het aan zichzelf te wijten; het is zijn eigen schuld. ¶ 富を致す rijkdom vergaren.