(声) zn. (1) [人の聲] stem v. (2) [物音] geluid o. (3) [叫聲] kreet m. ¶ 聲を立てる de stem verheffen. ¶ 聲をかける toeroepen. ¶ 聲變わりがする den baard in de keel krijgen. ¶ 聲を出して讀む hardop lezen.

(上げる・挙げる・揚げる) t.w. (1) [旗を] hijschen. (2) [位を] bevorderen. (3) [擧示] opnoemen; geven; noemen. (4) [成績] opbrengen. (5) [進呈] aanbieden; geven. (6) [終了する] eindigen; afmaken. ¶ 本を讀みあげる een boek uitlezen. ¶ 此本をあげました ik heb dit boek uit. (7) [聲を] zijn stem verheffen. (8) [錨を] het anker lichten. (9) [增加] verhoogen. ¶ 賃金を上げる het loon verhoogen. (10) [式を] vieren. (11) [煎る] braden.

i.w. ophouden; stoppen; eindigen; verblijven; logeeren (泊る). ¶ 止まれ halt! stop! ¶ 兒がとまる zwanger worden. ¶ 聲が止まる zijn stem kwijt zijn. ¶ 眼に留まる de aandacht trekken. ¶ 停まらず zonder te stoppen.