(諦める) i.w. berusten in; genoegen nemen met; zich neerleggen bij; (放棄) hoop opgeven; hoop laten varen.

i.w. sterven; doodgaan; overlijden. ¶ 死んで居る dood; levenloos. ¶ 死ぬ迄 tot den dood. ¶ 死ぬ覺悟で ten koste van zijn leven. ¶ 死んでも zelfs al moest het leven kosten. ¶ 死んだ風をする zich dood houden. ¶ 死んだ者諦める de hoop opgeven, dat iemand nog in leven is. ¶ 燒け死ぬ levend verbranden. ¶ 凍え死ぬ doodvriezen. ¶ 怪我で死ぬ aan zijn wonden sterven. ¶ 死んだ overleden; wijlen; -zaliger. ¶ 死ぬかと思ふ het gevoel hebben, dat zijn laatste uur geslagen is; denken, dat men gaat sterven.

zn. (1) [原因結果] oorzaak en gevolg. (2) [不運] noodlot o. (3) [應報] vergelding v. ¶ 因果の關係 causaal verband; causaliteit. ¶ 因果應報 vergelding; karma. ¶ 因果の法則 wet van oorzaak en gevolg. ¶ 因果の noodlottig; rampzalig. ¶ 因果と諦める berusten in zijn lot. ¶ 因果の種を宿す zwanger zijn door een misstap. ¶ 親の因果が子に報いる de kinderen boeten voor de zonden der ouders.

zn. lot o. voorbeschikking v.; wil des hemels; voorzienigheid v. ¶ 天命と諦める berusten in zijn lot.

zn. lot o.; noodlot o.; voorbeschikking v. ¶ 運命の寵兒 gelukskind; gunsteling der fortuin. ¶ 運命と諦める in het noodlot berusten. ¶ 運命を開拓する zijn fortuin zoeken. ¶ 運命づけられてゐる voorbestemd zijn; gedoemd zijn. ¶ 運命論 fatalisme. ¶ 運命線 gelukslijnen der hand. ¶ 運命を共にする het lot deelen met.