zn. (1) [天] hemel m. (2) [天國] de Hemel m. (3) [天命] voorbeschikking v. (4) [上部] top m. ¶ 天に誓ふ den Hemel tot getuige roepen; zweren. ¶ 天を畏れる God vreezen; godvruchtig zijn. ¶ 天の hemelsch. ¶ 天の與え zegening des Hemels; gave Gods. ¶ 天の方に hemelwaarts; ten hemel. ¶ 天なり命なり Gods wil geschiedde.

bw. (spreektaal) een stellige verwachting; gebruikt wanneer een aanname tegen verwachting in niet uitkomt (gewoonlijk in een zin met vormen van ‘ik dacht’ als 思ってた of 思いこんでた). ¶ てっきり、彼は日本語が話せると思ってた。 Tekkiri, kare wa nihongo ga hanaseru to omotte ta. Ik dacht dat hij Japans kon. ¶ てっきり、今日が彼女の誕生日だと思ってた。 Kyō ga kanojo no tanjōbi da to omotte ta. Ik zou zweren dat het haar verjaardag was vandaag. ¶ てっきりあなたが我々といっしょに来られるものと思っていました。 Tekkiri anata ga wareware to issho ni korareru mono to omotte imashita. Ik had aangenomen dat je met ons mee zou komen. (TTC) (yamasv)